آقای بازیگر: مضطربترین فرد جهان بودم
تاریخ انتشار: ۲۹ دی ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۷۱۷۴۹۵
حسام محمودی که این روزها بازیگر نقش اول سریال طنز «باخانمان» است از تجربه ایفای این نقش سخن گفت.
به گزارش شریان نیوز، به نقل از مهر، حسام محمودی بازیگر سریال «باخانمان» که این شبها از شبکه سه سیما در حال پخش است، درباره حضورش در این مجموعه که از موقعیتهایی کمدی برخوردار است به مهر بیان کرد: «باخانمان» تجربه خیلی متفاوتی بود و یکی از دلایلی که دوست داشتم در آن بازی کنم ژانری بود که تا به حال در آن قدم نگذاشته بودم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی که پیش از این در سریالهای ملودرام و جدی چون «لحظه گرگ و میش» و «دل دار» به ایفای نقش پرداخته بود درباره حضور در این سریال و ریسک تجربه فضای کمدی عنوان کرد: من در یک هفته اول شروع کار در سریال «باخانمان» مضطربترین آدم جهان بودم به هر حال هم فضا کمدی بود و هم با گروهی کار میکنید که همه حرفهای هستند و حتی اگر یک بار در این فضا خطا کنید ممکن است دیگر نتوانید جبرانش کنید.
این بازیگر با اشاره به کمدی سریال که روی موقعیتها بنا شده است، گفت: اساس کمدی همین است که یک آدم جدی در موقعیتهایی قرار میگیرد که تعجب برانگیز است و ایجاد تضاد و خنده میکند، خیلی از کمدینهای دنیا هم آدمهایی جدی هستند. یکی از بازیگران سریال تعریف میکرد که چارلی چاپلین از همین افراد خیلی جدی بوده است که حتی یک بار یکی از عواملش را در پشت صحنه آثارش به دلیل اینکه میخندیده و تمرکز او را به هم ریخته است، اخراج میکند.
محمودی درباره ویژگیهای روحی خودش نیز بیان کرد: من فرد جدیای هستم و البته شوخی هم زیاد میکنم. این سریال هم فرصت خیلی خوبی برای تجربه فضای طنز بود و سعی کردم هر روز نکتهای یاد بگیرم.
وی درباره بازخوردها نسبت به حضورش که در این سریال در نقش اصلی قرار گرفته است، بیان کرد: بازخوردها خیلی مثبت بودند مخصوصاً که این سریال طنز بعد از مدتهاست که پخش میشود و مردم به آن نیاز داشتند.
این بازیگر درباره اینکه با پایان تصویربرداری «باخانمان» سریال دیگری دارد یا خیر؟ گفت: قرار بود پیشنهاد حضور در کاری را قبول کنم اما ترجیح میدهم استراحت کنم. ما تولید این سریال را ماراتن وار پیش بردیم از ۱۸ مرداد شروع کردیم و تا چند روز پیش کار میکردیم و نیاز به استراحت دارم.
وی درباره کار در پیک کرونا نیز توضیح داد: پروتکلها رعایت میشد ولی تا حد زیادی هم رعایت پروتکلها غیرقابل انجام است به هر حال ما در زمان گریم و تمرین ماسک نداریم اگر ماسک میزدیم ردی به جا میگذاشت که مجبور بودیم نزنیم. در سکانسها هم در ارتباط تنگاتنگ بودیم و در عین حال باید کار میکردیم.
بازیگر سریال «سایهبان» اضافه کرد: مگر چقدر میتوان صبر کرد تا کرونا پایان یابد. مهلت پایان کرونا مشخص نیست و باید با همین شرایط زندگی را ادامه داد. بشر همیشه در تاریخ حیات خود یاد گرفته است در عین مشکلاتی که وجود دارد زندگی را به نفع خود تغییر دهد.
وی در پایان درباره اتفاقات و جذابیتهای سریال در قسمتهای بعد عنوان کرد: این سریال لوکیشنهای متعددی داشت و هیچ قسمتی نداریم که در یک لوکیشن ثابت باشد. بازیگرانی هم هستند که به مرور به قصه اضافه میشوند و به نظرم برای مردم جذاب است.
منبع: شریان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت shariyan.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «شریان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۷۱۷۴۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.