وقتی یک بازیگر عطسه میزند و همه فرار میکنند/ کارگردان «باخانمان» از سختیهای ساخت این سریال گفت
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۰۸۳۶۷۱۷
سریال «باخانمان» به کارگردانی برزو نیکنژاد و تهیهکنندگی زینب تقوایی، حدود یک ماه است که روی آنتن شبکه سه رفته است. این سریال با فضایی طنز و با ترکیبی از بازیگرانی که برخیشان بیشتر در کارهای جدی و ملودرام حضور داشتهاند، ساخته شد.
«باخانمان» ابتدا با قصه مسعود با بازی حسام محمودی و ماجرای ازدواج او آغاز میشود و سپس داستان به خانواده واقعی او کشیده میشود؛ خانوادهای که حالا پس از سالها یکییکی فرزندانش را پیدا میکند و این میان مخاطب را به دورهم جمع شدن یک خانواده دعوت میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
برزو نیکنژاد، کارگردان این سریال در گفتوگویی از سختی کار در شرایط کرونایی، انتخاب بازیگران و همچنین فضای طنازانه و شوخیهای سریال سخن گفت که در زیر میخوانید.
- قطعاً خود کار در تلویزیون سختی دارد حتی در شرایط عادی هم کار سختی است. ماجرای کرونا باعث شد همه این سختیها چند برابر شود و حتی همه با استرس کار کنند. مثلاً اگر زمانی سکانسی داشتیم که دو نفر کنار هم بودند و یکی عطسه میزد، همه از هم فرار میکردند.
- برخی از بازیگران مثل الهام اخوان و امیر کاظمی کرونا گرفتند و مجبور شدیم چند روزی به آنها استراحت بدهیم. سکانسی با حضور حسن پورشیرازی داشتیم که بخشی را ضبط کردیم و بخشی دیگر را به دلیل مشکل چشم و اینکه لازم بود برای معاینه برود، نتوانستیم از او استفاده کنیم و در سکانس بعدی صبح روز بعد بدون اینکه او را ببینیم صدایش را میشنویم. با این حال مشکلات کرونا سختی کار ما را بالا برد اما سعی کردیم در عین این سختیها سریال را به پخش برسانیم مثلاً خود من هم مبتلا شدم درحالیکه نتوانستم خودم را تعطیل کنم.
- اگر قرار است کسی را بخندانیم، موقعیتی که آدمها در آن هستند تاثیر زیادی دارد. مثلاً اگر در یک جشن عروسی باشند راحتتر با هر موضوع طنزی لبخند بر لب شان میآید و میخندند تا اینکه در موقعیت تلخ و پراسترسی باشند. الان هم شرایط معیشتی مردم و زندگی اینجوری نیست که اطمینان داشته باشیم آمادگی خندیدن دارند. ما در سریال «باخانمان» تماشاگر را آماده میکنیم برای خنداندن و قرار نیست در همه موقعیتها بخندند اما زمینهسازیهایی میکنیم تا لحظاتی را شاد باشد.
- در انتخاب بازیگران، سعی کردم به ترکیب متفاوتی برسم که اگر تماشاگر سریالی میبیند، دچار تردید نشود که این سریال جدید است یا خیر چون آنقدر برخی بازیگران در کمدیها حضور یافتهاند که مخاطب ابتدا دچار سوال میشود که دارد یک سریال جدید میبیند یا بازپخش است. از طرف دیگر برخی از ما فکر میکنیم کمدی یعنی برخی از عزیزانی که کمدین هستند کنار هم قرار بگیرند و بعد میخواهیم بر اساس تلاش کمدین تماشاگر را بخندانیم.
- از کمدی خستهام چون خنداندن خیلی سخت است و همین که یک سکانسی یا نکتهای در سریال به کسی بربخورد فکر میکنم من یک جای کار اشتباه کردهام. اگر یک ماما از یک دیالوگ سریال من دلخور میشود، من هم ناراحت میشوم و این دلخوریها خود به خود این را میگوید که کمدی ساختن سخت است. راضی نیستم کسی از سریالم ناراحت شود مردم حق دارند از اثر من راضی باشند یا نباشند اما من راضی نیستم کاری بسازم که کسی دلخور شود.
- «دودکش» در مرحله نگارش است و خانم زینب تقوایی، تهیهکننده سریال باید تصمیم بگیرند چه زمانی وارد تولید شود. با این حال من همان زمان که فصل اول سریال را نوشتم، سعی کردم یک کمدی بنویسم که مردم با آن بخندند و لحظاتی شاد داشته باشند. لحظات احساسی و تلخ هم داشت و خیلی دوست داریم با فصل دوم این سریال یک بار دیگر مردم لبخند بزنند.
۵۷۵۷
کد خبر 1480991منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: برزو نیک نژاد سریال ایرانی تلویزیون
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۰۸۳۶۷۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خط رو خط مسائل اجتماعی
تهیهکننده این اثر نمایشی سعید کمانی است که پیش از این سابقه مجموعههایی مثل همهگیری و سفر در خانه را در کارنامه خود داشته است. پریناز آل آقا، کارگردان فصل اول و محمدرضا خسروی، کارگردان فصل دوم این مجموعه است. کمانی در گفتوگوی خود با جامجم از دغدغههای تولید این اثر نمایشی گفته است.تهیهکننده سریال خط رو خط در خصوص دغدغهای که برای تولید این اثر داشته، به جامجم میگوید: دغدغه من این بود که کار طنز تولید کنم. دو سه سال بود که درگیر دو سریال کرونایی بودم و در اتفاق کرونا، چند نفر از دوستان و مادرم را از دست دادم. اینها باعث شد برگردم به همان چیزی که تا حدودی به آن علاقه دارم و آن را بهتر میفهمم. دوست دارم جامعه هم مثل خودم حالش خوب شود و بعد از اتفاقاتی که در بیماری وحشتناک کرونا افتاد، فکرم این بود که بتوانیم با کارهای طنز جلو برویم و این کار را ساختم. در اینگونه کارها تخصصی نداشتم و اولش خیلی اذیت شدم. مخصوصا در بحث دکور خیلی نگران بودیم دکوری که میزنیم تک لوکیشن است و اصلا توان این موضوع را دارد یا نه. خیلی رویش فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که تنها دکوری که بتوانیم بزنیم یک آرایشگاه مردانه است که این فضا را به ما میدهد که هر آدمی اعم از پزشک، کارگر و ... واردش میشود. دلیل انتخاب این لوکیشن، عام بودن فضای آرایشگاههاست که میتوان قصههای زیادی را در بستر آن روایت کرد. در عین حال موضوعات اجتماعی، موضوعاتی هستند که دغدغه همه است. همه ما در آپارتمان مشکلات زیادی داریم و هیچکس نمیتواند بگوید که مثلا در یک آپارتمان ۲۰ واحدی که هستیم همه به موقع شارژشان را میدهند، آشغالشان را مرتب دم در میگذارند و رعایت همسایه را میکنند؟ همه ما این مشکلات را داریم و در سریال خط رو خط تلاش کردم به محل کار و ازدواج و موانع ازدواج بپردازیم. نمیخواستیم نقد کنیم و در واقع بیشتر خودمان را نقد میکنیم.
بیان مسائل اجتماعی با زبان طنز
وی در ادامه به ترکیب طنز با مباحث آموزشی اشاره کرده و تاکید میکند: تلاش کردیم موضوعات آموزشی را به صورت طنز بیان کنیم. مثلا یکفرد دروغگو و کثیف را به چالش میکشیم. هر موضوعی که به ما بهعنوان یک انسان ربط دارد، مثل پوشش، لباس، تمیزی، آداب معاشرت و...که موضوعات زیادی است و جذابیت هم دارد در این سریال بیان کردیم اما باید به این نکته توجه کرد که در تولید چنین محتوایی برای رسانه تلویزیون، باید صبر داشته باشد تا این برنامهها جای خود را باز کرده و مخاطب جذب کنند. کمانی در اشاره به موضوعات مطرح شده در این برنامه اشاره کرده ومیگوید:مسائلی همچون حمل و نقل، خانواده، ازدواج، فرزندآوری، موانع ازدواج و...در برنامه مطرح شده است. در واقع نزدیک به صد موضوع داریم. فصل اول ۲۰ قسمت بود. در فصل دوم آقای محمدرضا خسروی، کارگردانی را دست گرفتهاند که تجربه کار کارگردانی دارند و کار کوتاه ساختند. تلاش کردیم بستری ایجاد کنیم تا کارگردانان کار اولی بیایند و در آینده در سازمان کارگردان شوند. وی در پاسخ به اینکه چنین فرصتی به کارگردانهای جدید با ریسک همراه است، بیان میکند: بهنظرم در صورتی این کار با ریسک همراه است که هر دو گزینه تهیهکننده و کارگردان ضعیف باشند اما در این کار، کارگردان ما در موضوع طنز باسواد است و نزدیک به ۳۵ سال سابقه کار طنز و اینگونه کارها را دارد. بهنظرم کارگردانی که طنز را میفهمد و از این دست کارها ساخته، میتواند کمککننده باشد. اگر تهیهکننده و کارگردان شناخت و تجربهای نداشته باشند قطعا کار درنمیآید. بهطور کلی معتقدم که بهتر است تلویزیون به جای استفاده از سلبریتی، بازیگر پرورش دهد و باید به سمت آنهایی برویم که توانمندی این کار را دارند.
تلاش ۴ گروه نویسنده
کمانی درباره تفاوت کارگردانی فصل اول و دوم و حضور کارگردانی مثل خسروی که تجربه بازیگری و کارگردانی را دارد، اینطور توضیح میدهد: بهنظرم دو تجربه متفاوت بود. کارگردانی یک خانم، به یک شکل دیگر است چون به ظرافتها دقت دارند. در فصل دوم هم آقای خسروی با توجه به این که بازیگر توانایی بودند و سالیان دراز کار کردند و در کارهای خیلی بزرگ حضور داشتند، یکفرد پرورشیافته هستند که در عین حال ارتباطشان با بازیگران خوب بود و کار شکل گرفت. کمانی با اشاره به چهار گروه نویسندهای که در این سریال حضور دارند، در خصوص بازخورد مخاطبان به این مجموعه هم تصریح میکند: ابتدا زمانی که خودم این کار را روی آنتن دیدم این ترس را داشتم که با توجه به تکلوکیشن بودن، مخاطب چه ارتباطی با آن برقرار میکند. در واقع ۴۰دقیقه نمایش در تکلوکیشن سخت است. وقتی بهعنوان یک منتقد به آن نگاه کردم حس خوبی به من دست داد و خوشحال شدم که شاید نمرهام زیر ۵۰ نشده باشد. در حال حاضر فصل اول روی آنتن رفته و ما در حال تولید فصل دوم هستیم. فصل اول در ۲۰ قسمت ۴۰ تا ۴۵ دقیقهای روی آنتن میرود.